Rootsville

Guy Verlinde & The Mighty Gators (B) tiltle: 'X' music: blues year: 2018 label: R&S Music info artist: Guy Verlinde © Rootsville 2018

Het was al enige tijd met grote trom aangekondigd. 2018 zou het jaar worden van Guy Verlinde en zijn formatie 'The Mighty Gators', het jaar dat deze band 10 jaar zou bestaan en als extra is er dan nog het gegeven dat deze bluesman van eigen bodem maar liefst 20 jaar op het podium zal staan. In onze hedendaags bluesscène is dit stilaan een unicum aan het worden en bestaan zulke bands maar uit een kleine selectie.

Guy Verlinde werd geboren op 22 maart 1976 in een West-Vlaams dorpje in de buurt van Brugge. Voor velen onder de blues adepten behoort hij dus nog enigszins tot de 'youngsters' wanneer we het hebben over onze geliefkoosde muziek. Des te opmerkelijk is dat Guy Verlinde al sinds geruime tijd tot de top van de Belgische blues scène kan worden gerekend. Tijdens zijn 20-jarige carrièrekwam hij naast een 'One Man Band' ook enkele andere benoemingswaardige projecten op te richten zoals naturalmente deze 'Mighty Gators'. Vermelden moeten we ook zeker zijn project 'Blues in Schools' waarmee hij 'de blues' tot in onze scholen brengt en geef eerlijk toe, dit is toch de beste manier om de toch 'grijze' bluesscène aan verjonging te onderwerpen.

Net als met 'The Mighty Gators' en zijn 'Hound Dog Taylor Tribute' wist Guy Verlinde al heel wat binnen- en buitenlands succes te oogsten. Eén van zijn laatste projecten is dit met de 'Houserockers' met daarin de Nederlandse stringbender Richard van Bergen, een project dat je als een verlengde kan beschouwen van de 'Hound Dog Taylor Tribute'. Bijzonder educatief en nu ook actueel is 'Oorlogsstemmen' over de zwarte vlek in onze Europese geschiedenis. Een project dat zelfs nog verder reikt dan de 'grote oorlog' met protestsongs van onder meer Bob Dylan en John Lennon die de geschiedenis doen herleven.

Het stond dus in de sterren geschreven dat hij muzikant zou worden toen Guy'ke op 16 jarige leeftijd zijn eertse gitaar kocht. De blues kwam hij te ontdekken mede door de platen collectie van een vriend van zij vader. Amper 17 richtte hij zijn eerste groep op die luisterde naar de naam 'Smokin' Chilluns' waarmee hij zes jaar kwam op te treden. Het is een vast gegeven dat iedere muzikant in welk genre ook een mentor heeft en die van Guy Verlinde kwam in beeld toen hijrichting Gent kwam te verhuizen en daar ene Marino Noppe op zijn 'crossroad' tegenkwam. Door Marino Noppe wist Guy Verlinde zich nog verder te verdiepen in de blues en speelde dus alle logica volgend ook in diens 'Maxwell Street', een band waarmee ze speelden met namen als Hash Brown, Johnny Moeller en Louisiana Blues legend Roscoe Chenier.

2018 en 9 albums later is Guy Verlinde dus een vast gegeven in onze Belgische blues. Met op zijn palmares al diverse prijzen zoals in 2011 de ' Belgian Blues Award' waardoor hij in 2012 ons land kwam te vertegenwoordiger op de 'European Blues Challenge' te Berlijn. In 2014 viel hem de titel als 'Best Live Act' te beurt en zowat alle blues liefhebbers ten lande kunnen dit beamen. Een reeks indrukwekkende concerten over zowat gans Europa en een welgekomen support act voor namen als B.B. King (US), John Fogerty (US), Keb' Mo' (US), Kenny Wayne Sheppard (US), Jimmy Vaughan (US), Jim Shuler (US), Lucky Peterson (US), Otis Taylor (US), Ian Siegal (UK), Shemekia Copeland (US), even duizelen hé? In 2011 nam hij een album op met Guy Forsyth en een jaar later begeleidde hij Studebaker John.

Nu is er dus het lang verwachte '10 Years Anniversary Album' van Guy Verlinde die de geschiedenis kwamen in te stappen als 'Lightnin' Guy & The Mighty Gators. Het album kreeg simpelweg de titel 'X' mee en je zou het kunnen noemen een tribute aan deze 'Mighty Gators' die tijdens hun 10-jarig bestaan ook al wel wat 'ups and downs' kenden. Eén van de laatste ingrijpende wijzingen was het vertrek van Toon Vlerick die zijn horizont wou gaan verruimen bij de Belgische band 'Absynthe Minded'. Op de zoektocht naar een nieuwe gitarist kruiste Stijn Bervoets het pad van Guy Verlinde en dit onmiskenbaar talent op de six-strings heeft ook nu zijn draai gevonden bij deze 'Mighty Gators'. Verder bestaan de 'Mighty Gators' nog uit de solide ritme sectie met aan de drums Benoit Maddens en steunpilaar bassist karl Zosel. 10 jaar en dus een selectie van 10 nummers uit de 'legacy' van deze 'The Mighty Gators'...

Een meeloper kan je Guy Verlinde moeilijk gaan noemen en dit blijkt ook uit de selectie van dit album dat op gebied van blues stijlen vrij gevarieerd mag genoemd worden. Op de talrijke concerten van deze 'The Mighty Gators' is 'Bon Ton Roulet' de aanzet voor het afsluitende feestje waarmee hun optredens gewoonlijk worden afgesloten. Nu voor dit album werd het nummer geselecteerd om hier feestelijk en swingend te openen in ware NOLA stijl. Dit niet te missen album werd vorig jaar in september opgenomen de 'Closed Session Recording Studio' van Kristof Maes te Roeselare.

Na deze ambi-opener krijgen we het stevigere en veelal rauwere 'Pursuit of Happiness' te horen met daarop één van Guy's stokpaardjes en dat is de 'slide gitaar'. Zo komen we uit bij een van de grootste meezingers tijdens de optredens van 'Guy Verlinde & The Mighty Gators'. Deze million selling hit van Bill Wither zorgt steevast voor één van de vele 'highlights' op hun optredens en waarop Guy en zijn band ons met 'Ain't No Sunshine' verrassen met een 'bruggetje' richting Bob Marley. Een nummer waarbij alle aanwezigen tot leven komen en er spontaan een samenzang ontstaat.

'No Time To Waste' is een leuk luisteren modern bluesje dat je ook kan terugvinden op het 'Live' album dat samen met Guy Forsyth werd opgenomen in de 'Banana Peel' in 2010. Een van de sterkere nummers waarbij Guy Verlinde afstand neemt van de vergrijsde en soms obligate shuffles met moderne gitaarrifjes à la Mark Knopfler. Even stoom aflaten dan met het rustige maar mooie 'Words Are Overrated' en een zoveelste bewijs dat Guy Verlinde van alle markten thuis is. Onmiskenbaar bij Guy Verlinde zijn zijn skills als songwriter die in zijn DNA zitten. Zo schrijft hij heel wat eigen materiaal en bestaat dit album uit liefst 8 originals en 2 covers 'Bon Ton Roulet' en 'Aint No Sunshine'.

Lichtjes rockend met een vleugje funk krijgen we daarna met 'Love Light Shine' met daarop gast muzikant Patrick Cuyvers op zijn 'beast'. Naast 'PC' krijgen we ook nog gast optredens van 'houserocker' Richard van Bergen, Toon Vlerick ook op gitaar en Olivier Vander Bauwede op de smoelschuif. Back to the fun met alweer eentje dat de zaal steeds in beweging komt te zetten en dan hebben we het hier over de alomgekende 'Gator Bop', way down in de Mississippi.

Met een vleugje à la R.L Burnside komen de heren dan aandraven met de boogie 'Good Ain't Good Enough' met daarop een howlin' harp en snedige gitaarrifs in de spotlights. 'Shorten The Login' is dan weer een schoolvoorbeeld hoe veelzijdig blues kan worden aanzien alvorens dit album afsluit met...hoe kan het ander dan een swingend West Coast pareltje, 'Do That Boogie'.

Mogen we er jullie attent op maken dat het niet zomaar een nieuw album betreft waarop we al eerder opgenomen nummers te horen krijgen. Akkoord de met regelmaat aanwezige fans van deze Guy Verlinde & The Mighty Gators zullen alle nummers wel op hun duimpje kennen maar toch betreft het hier meestal materiaal dat opnieuw werd opgenomen en that's fine marketing. En zo kennen we Guy Verlinde uiteraard ten voeten uit. De uitgave van deze '10 Years catured in 10 songs' gaat uiteraard gepaard met een uitgebreide concerttour over vele podia. Voor meer info raadpleeg je best de website van Guy Verlinde of onze 'concert dates'. CU on one of those nights!

De officiele release party vindt plaats op zaterdag 27 januari in 'De Minard' te Gent. Er bij zijn is de boodschap. Uit dit album werd het nummer 'Words are Overrated' geselecteerd om als nieuwe single te worden uitgebracht. (video)

tracks:

01. Bon Ton Roulet
02. Pursuit of Happiness
03. Ain't No Sunshine
04. No Time To Waste
05. Words are Overrated
06. Love Light Shine
07. Gator Bop
08. Good Ain't Good Enough
09. Shorten The Login'
10. Do That Boogie

musicians:

Guy Verlinde: vocals, slide guitar & harmonica
Stijn Bervoets: guitars
Karl Zosel: bass, backing vox
Benoit Maddens: drums, percussion & backing vox

guest musicians:

Toon Vlerick: guitars & backing vox
Richard van Bergen: guitars & backing vox
Patrick Cuyvers: Hammond, piano, Fender Rhodes & backing vox
Olivier Vander Bauwede: harps

Als toemaatje een concert report van 10 jaar geleden...Lightnin' Guy & The Mighty Gators @ Nekkersdal

En vanavond natuurlijk Lightnin’ Guy and the Mighty Gators, een te gek ensemble uit groot-Giènt.Muk nekeire wa segge ? Diegene, buiten de dertig aanwezigen, die er niet waren, hebben wat gemist. De hondstrouwe bezoekers kunnen dit beamen. Deze jongens zijn buiten de beide Vlaanderens slechts mondjesmaat bekend en onterecht, want ze hebben heel wat in hun kraam. En dat hebben ze in eerder genoemde provinciën en in Nederland beter begrepen dan in de rest van ons land. Zelfs in Oostenrijk is hun faam al gaan galmen, want ze doen er deze maand een zestal concerten in en rond Vienna. Na een ietwat stroeve aftrap, schopten ze ambiance in de keet. Vooral met de tweede set was het prijs. Hoewel “Highway King” en “Goin’ Down” natuurlijk straffe nummers zijn om mee over de startmeet te gaan, duurde het toch tot “Linda Lou” alvorens ze zichzelf en het publiek warm hadden. Meestal lopen de temperaturen gelijk op, dat was vandaag niet anders. Maar toen was het prijs, en met hun prachtige ‘back to the blues’ bewerking van “Ain’t No Sunshine When She’s Gone” was het ijs helemaal van de pot. Vanaf dan bleef het op dezelfde wijze doorgaan met “Just Your Fool” en “Do That Boogie” om de eerste set af te ronden.

Na een paar rondjes duvel konden we ons terug schrap zetten voor de tweede helft. De ambiance was niet verloren gegaan, tijdens het korte reces van de mannen, en ze gingen op dezelfde voet verder met hetzelfde succes als in de eerste set en dit met bovendien minder voor de hand liggende nummers als “Sacred Ground”, “Broke, Drunk and Naked” van Anders Osborne en “Congo Square” in de versie van slide-virtuoos Sonny Landreth. Daarmee waren we dan ook in de Louisiana Swamplands verzeild geraakt, en na een subliem “Out of the Rain” en Dr. John’s standaard “Junko Partner” was het zydeco time geblazen. “Gone Pecan”, “Bon Ton Rouler” en “Gator Bop” volgden mekaar in dans tempo op. Er werd trouwens links en rechts gedanst. In Nekkersdal jawel…nee, ik ben niet zat !“Rock & Roll on My Radio” luidde stilaan het einde van de show in, in up-tempo weliswaar. Met “Feel So Good” wisten ze meteen ook mijn gemoedsinstelling in de betonnen wal te beitelen. Het overtuigde publiek dwong de jongens applausgewijze terug de bandstand op voor een encore. ’t Werden er twee, “Hey Joe” en “Automatic”.

Een band om in het oog te houden. De interactie van de slide-gitaar van zanger-gitarist-harmonicist Guy Verlinde werkt perfect en aanstekelijk. Ook als Guy zijn gitaar ruilt voor de bluesharp blijven we in de juiste sferen en sounds verkeren. Mede dank zij de uitmuntende ritmesectie die wordt ingevuld door bassist Stefan Boret en drummer Thierry Stievenart, weten ze de juiste bluestoon te zetten, en het feit dat ze allen reeds eerder deel uitmaakten van bekende en minder bekende bands zal daar enigszins mee te maken hebben.

Fijn avondje, dit zal ik mij weer eens niet moeten beklagen. Bedankt Mighty Gators en bedankt Nekkersdal. En diegenen die waren vergeten te komen, lees het lijstje hierboven nog maar eens. De precieze data van de concerten staan in de agenda van deze site en natuurlijk op die van Nekkersdal (zie boven). Het zal grotendeels van jullie opkomst afhangen of de T.B.C.’s zullen kunnen gewist worden. Deze twee superacts vragen een iets grotere inspanning, als je begrijpt wat ik bedoel.

witteMVS

en de Guy van 10 jaar geleden...